پیامک های شهادت امام باقر علیه السلام

یک طرف کاغذ و یک سو قلمش افتاده                      قلمش نه دمِ تیغ دو دمش افتاده

دمش از بسکه حسینی ست چو پایین رفته             باز در پای دمش بازدمش افتاده

زمین، سوگوار است،

پروانه‏ ها به کوچه آمده ‏اند تا در آتش فراغش بعد از این خاکستر شوند،

سینه ‏ها تاب حجم سنگین اندوهش را ندارند و پشت آسمان از این داغ، شکسته است...

***

اى تمام اهل عالم سائلت

لعن و نفرینِ خدا بر قاتلت

***

شهادت پنجمین قافله سالار شیعیان پارسا،  حضرت امام محمّد باقر علیه السلام بر تشنگان معرفت دوست تسلیت باد.

امام باقر علیه ‏السلام :

زکات دانش، آموختن آن به بندگان خدا است .

(کافى: 1/41)

آموزگار مبحث جغرافیای دین                       استاد فقه و خارج دانش سرای دین

ای یادگارکرببلا، زیر کعب نی                      سهمی عظیم داشته ای در بقای دین

ای ماه خسته!

امشب پسر زینت عابدان چشم از دنیا فرو می ‏بندد؛

تو شاهد باش که مردم زمانه با فرزند فاطمه علیهاالسلام نیکی نکردند و با جهالتشان، زخمش زدند.

خداحافظ ای دنیای تاریک مردم مدینه!

به غربت علی و خاندان او سوگند                            امام ما ز جهان رفت با دلی مغموم

هماره قصه مظلومی‌اش به خاک بقیع                      بود ز غربت قبرش برای ما معلوم

تسلیت باد شهادت مظلومانه باقر علم اولین و آخرین، صابر روزگار تلخ اموی، امام محمدباقر علیه السلام.

اى که علم از تو دو عالم یافتند

از چه رو قلب تو را بشکافتند

امام باقر علیه ‏السلام :

همه کمال در شناخت عمیق دین، و شکیبایى در پیشامدهاى ناگوار، و اندازه نگاه‏ داشتن در زندگى است .

(تحف العقول: 213)

غروب قافله یادت نمی‌رفت                         صدای هلهله یادت نمی‌رفت

گلو و قلب و چشمت ‌سوخت عمری             سه تیر حرمله یادت نمی‌رفت

***

از همان لحظه شروع شد روزگار توأم با اندوه و رنج تو؛

از همان لحظه که کودکی ‏ات را با هفتاد و دو پروانه سرخ، بدرقه کردی،

از همان لحظه که مصیبت را در پنج سالگی، به نظاره ایستادی،

از همان لحظه، تو در مصیبت کربلا بزرگ شدی و رنج ‏هایت همیشگی شد تا راوی دردهای بهترین بندگان خدا باشی، تا قصه عشق، فراموش نشود.

***

هرگز غروب قافله یادت نمی رود

گل زخمهای سلسله یادت نمی رود

روزی که بادهای مخالف امان نداد                            هفت آسمان به قافله ای سایه بان نداد

خورشید بود و سایه‌ی شوم غبارها

خورشید بود همسفر نیزه دارها

***

شهادت امام محمد باقر علیه السلام، چشمه جوشنده علم و حکمت، بر شیعیان حقیقت جوی او تسلیت باد.

تو را غرق محن کردند اما..

غریبت در وطن کردند اما...

غریبانه تو جان دادی، ولیکن

تو را غسل و کفن کردند اما...

امام باقر علیه ‏السلام :

با مردم نیکوتر از آنچه دوست دارید با شما سخن بگویند، سخن بگویید .

(بحارالأنوار: 68/152)

از سوز تشنگی جگرم ناله می کند                                      نذر حسین، روضه ی ده ساله می کند

آری منای من شده یک عمر خون دل                                    این غم مرا شبیه به آلاله می کند

***

شیعه را دل ز عزایت شده داغ

که بود قبر تو بى شمع و چراغ

ظلمِ این امتِ دور از ادراک

کرده یکسان حَرمت را با خاک

خورشید غروب کرده امامت، به بقیع نزدیک می‏ شد و فوج ملائک سوگوار، به آسمان و زمین، رنگ اندوه بخشیده بودند. اینک، هنگام وداع عالم خاک با میهمان عظیم الشأن افلاک بود...

قبرت خراب و قدر تو باشد بسی بلند                        ای عرش کبریا حرم با صفای تو

ویرانه بقیع تو باشد بهشت ما                                 ای خازن بهشت گدای گدای تو

بقیع حالا سومین گوهر بی بدیل خود را در آغوش می گیرد،

گوهری که نور سینه اش راه بین زمین و آسمان را کوتاه تر کرده است...

سرچشمه ی تمامی اندیشه های ناب                       دانش پژوه مدرسه ی عشق بو تراب

این چهره ی سیاه مرا هم نگاه کن                           از ماورای فاصله ها بر دلم بتاب

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

منابع:

کتابخانه احادیث شیعه.